Vooroordelen – NIVEA: Niet Invullen Voor Een Ander
Een van de leukste bezigheden, bv. samen met een vriendin, vind ik wel om op een mooie dag, ergens op een terrasje te zitten en me te vergapen aan de voorbijlopende mensen. Vooral in een grote stad zie je mensen van velerlei pluimage de revue passeren. Mijn vriendin en ik verzinnen de meest opmerkelijke ‘verhalen’ over waarom mensen kijken zoals ze kijken (nors of juist heel blij) waar ze vandaan komen, wat ze gaan doen, wie ze zijn enz. Heerlijk, aapies kijken!
Nou is dit in deze situatie een heel bewust proces, wat nergens anders toe dient dan dat het vermakelijk is, amusant. Maar eigenlijk is denken/beoordelen/invullen, -onbewust-, iets waar we de hele dag mee bezig zijn. Bij iedereen die we ontmoeten, die we bekijken, aankijken, voorbij lopen, contact mee hebben, DENKEN we IETS, VINDEN we iets van die ander en plakken we er direct een label op.
ONBEVOOROORDEELD zijn en iemand met een OPEN BLIK tegemoet treden is iets wat de meesten van ons niet als vanzelfsprekend af gaat. Ook mij niet. Elke keer wanneer ik een nieuwe intake ga doen bij cliënten, moet ik mezelf, na binnenkomst en het verwerken van de eerste indrukken (oh wat een leuk/vreselijk interieur; wat een ferme/slappe handdruk; wat een leuk/saai mens enz.) even RESETTEN om me echt open te stellen om de mens en zijn verhaal de ruimte te geven. Pas dan kan ik echt IEMAND ONTMOETEN en CONTACT MAKEN. En ervaren dat echt IEDEREEN BIJZONDER is! En IEDEREEN HEEFT ZIJN VERHAAL!.
In de begeleiding van de cliënten komt dit, het onbevooroordeeld ontmoeten, ook steeds weer aan orde. De eerste en belangrijkste ‘spelregel’ van het daten is dat er (bijna) geen contact is tussen twee cliënten vóórdat ze elkaar ontmoeten. Alleen kort telefonisch contact om af te spreken waar je elkaar ontmoet. Andere vormen van contact, zoals appen, mailen, bellen, maken dat je in je hoofd een beeld gaat vormen dat niet bestaat. Je gaat Invullen Voor Een Ander! Op de EERSTE ONTMOETING pas, ontmoet je de persoon in zijn geheel. Je kunt hem/haar zien, ruiken, horen, voelen, in de ogen kijken, zijn/haar lichaamstaal lezen….kortom, je gebruikt al je zintuigen om iemand te ontmoeten. Op deze wijze krijg je het beste beeld van iemand. En dan kan het zomaar gebeuren dat je eerste indruk (jeetje, wat heeft hij/zij een grote neus) nadat je in gesprek raakt, naar de achtergrond verdwijnt omdat je opmerkt dat hij/zij prachtige groene ogen heeft die oplichten als hij/zij over zijn/haar passie vertelt.
Wees ‘open minded’, stel vragen, heb oprechte interesse in de ander. Zo leer je de ander kennen!
Als we het hebben over Niet Invullen Voor Een Ander dan is het contact via de App (wat haast iedereen tegenwoordig doet) een mooie oefening om ‘open minded’ te blijven. Stel, je hebt telefonisch een afspraak gemaakt voor volgend weekend en daarna volgt het volgende app-gesprek:
Zij: wat ga je dit weekend doen? (Denkt: hij zei dat hij dit weekend nog niets kon afspreken omdat hij waarschijnlijk moest overwerken).
Hij: oh, weet niet, lekker een beetje niksen, misschien nog even met mijn vrienden op stap… (Denkt: dat overwerken hoefde gelukkig niet, heb ik lekker even de tijd aan mezelf. Volgend weekend ga ik haar ontmoeten, leuk. Kan ik voor die tijd nog even naar de kapper).
Zij: Oké! (Denkt: hè??? Dus hij hoeft niet te werken? Heeft ie gewoon zitten liegen tegen mij?)
Maar zegt: Fijn weekend! (En mailt vervolgens naar haar consulent dat ze afziet van deze date omdat hij smoesjes verzint en daar heeft ze er al genoeg van gehoord in haar vorige relatie!)
Einde ontmoeting (die nog moest komen). Hier zie je hoe je, gebaseerd op jouw eigen ervaringen, invult wat je denkt dat er in het hoofd van de ander gebeurt.
Belangrijk is om je te realiseren dat IEDEREEN ZIJN VERHAAL heeft. Iedereen heeft relaties (in welke vorm dan ook) achter de rug, relaties die hem/haar gevormd hebben, waarin hij/zij gegroeid is maar ook gekwetst, misschien zelfs vernederd of belazerd.
Het is goed om te leren van je ervaringen. We maken allemaal soms dingen mee waarvan je denkt: dát laat ik me niet meer gebeuren! Heel goed, ABC (=Always Be Careful), maar houd de deur op een kier tot je zeker weet wat er gaande is! Stel vragen, vraag naar het waarom, check jouw interpretatie bij de ‘boodschapper’, vraag of wat jij hoort ook is wat de verteller bedoelt.
